Wymiana informacji w internecie zachodzi dzięki modelowi sieci
typu: "kilent-serwer". Klient wysyła zapytanie do serwera np. jakich danych potrzebujesz, a
serwer odpowiada na nie wysyłając te dane. Aby obie jednostki mogły się porozumieć
klient wysyła dodatkowo informacje o samym sobie: wersję i nazwę systemu operacyjnego,
konfiguracji przeglądarki (wraz z jej nazwą oraz wersją) oraz adres IP.
Te informacje moga być niezbędne dla serwera, który dzięki nim może określić jakie strony ma
przesłać (pokazać) klientowi. Jest to spowodowane tym, że strony róznie reagują na przeglądaraki.
Najważniejszą informacją z powyżej wymienionych jest adres IP.
Znając go, można dowiedzieć się m.in gdzie dokładnie mieszka posiadacz numeru oraz takie
informacje jak np. nazwę dostawcy internetu. A więc po co dawać informacje,
które pozwolą nas zidentyfikować? Sposobem na ich ukrycie jest tzw. serwer proxy.
Oto co o proxy mówi Wikipedia: Serwer pośredniczący (pośrednik, często z ang. proxy) -
oprogramowanie lub serwer z odpowiednim oprogramowaniem, które dokonuje pewnych operacji
(zwykle nawiązuje połączenia) w imieniu użytkownika . A więc Serwer proxy jest rodzajem
bufora między Tobą, a zasobami internetu. Informacje idą najpierw do serwera poxy, a
dopiero potem dane transmitowane są do Ciebie.
Rodzaje serwerów proxy dzielimy według tego, jak dany serwer
ukrywa zmienne środowiskowe (numer IP, wersje przeglądarki itp.).
Przeźroczyste proxy (Transparent) - Nie ukrywają Twojego adresu IP. Wykorzystywane są
do zwiększenia szybkości łącza.
Anonimowe proxy (Anonymous) - Podmieniają Twoje IP na IP serwera, jednak nie ukrywają
faktu korzystania z serwera proxy.
Całkowicie anonimowe proxy (High anonymity) - Podmieniają Twoje IP na IP serwera, oraz
ukrywają fakt korzystania z serwera proxy.
Zastosowanie
Zastosowań jest wiele. Pierwszym z nich jest możliwość stania się
anonimowym w sieci. Drugim może
być zwiększenie szybkości łącza. Trzecim i według mnie najlepszym zastosowaniem proxy
jest obejście ograniczeń związanych z IP na pewnych stronach. Takim ograniczeniem jest np.
czekanie (najczęściej 60 min, chodź możliwe jest czekanie np. 120 min.) po ściągnięciu pliku na
następne pobieranie na stronie www.rapidshare.com. Obejście takiego ograniczenia jest stosunkowo
proste (teoretycznie). Należy podłączyć się do serwera High anonymity proxy na którym właśnie
nikt nie pobiera pliku, oraz czas czekania jest równy 0. Trudność polega na tym, że znalezienie
takiego serwer jest czasochłonne, a jeśli się już nam uda możliwe jest że serwer ma bardzo wolne
łącze i pobieranie z niego jest dość czasochłonne. Jednak warto próbować.
Konfiguracja proxy
Aby korzystać z proxy należy w przeglądarce internetowej
skonfigurować ustawienia połączenia z internetem. Przedstawię to na przykładzie Mozilli
Firefox 2.0. W menu górnym klikamy Narzędzia i wybieramy Opcje.
W kategorii Zaawansowane wybierz opcje Sieć i Ustawienia.
W okienku zaznaczamy Ręczna konfiguracja serwerów proxy i wpisujemy adres proxy oraz
port. Jednak gdy szukamy serwera w celu obejścia ograniczenia na rapidshare takie rozwiązanie
nie jest dobre. Cały czas musielibyśmy wpisywać kolejne adresy serwerów. Z pomocą nadchodzi
program Elite Proxy Switcher. Dzięki niemu i dołączonej do aplikacji wtyczce dla Firefoxa
znajdziemy aktywne serwery oraz automatycznie się do nich podłączymy (program znajdziesz w dziale download).
RSS
